Muziekfragmenten Juf Schoonbeek
Wereldgeluiden en klanken!
Didgeredoo, Native Drum, Hang drum, Bullroarer, YayBahar, Masai, Butoh, Slap Band, BeatBox, Inuit & Tuvan throught singing,Ravi Shankar, Japanese theater, Zwanenmeer, Balalaika, Spanish Gypsies, Morricone, Tibetanen, Balinese dans, Jews Harp, Jodelen, Doedelzak, 2Cello's, Tango, Tyrone, Buika.....
Aboriginal didgeridoo (Australië)
"Dit lage, brommende geluid komt van de didgeridoo, een heel oud instrument uit Australië. Aboriginals gebruiken het al duizenden jaren tijdens ceremonies en om verhalen te vertellen. Maar hun geschiedenis is niet altijd vrolijk. Toen Europese kolonisten kwamen, werden veel Aboriginals slecht behandeld. Ze verloren hun land en zelfs hun kinderen, die bij hun families werden weggehaald. Maar door de muziek en hun cultuur laten ze zien hoe sterk ze zijn. Luister goed en hoor de verbinding met de natuur."
Native American powwow drums (VS/Canada)
"De zware, diepe slagen van de powwow-drum doen denken aan een hartslag. Voor de Native Americans staat dit ritme voor Moeder Aarde. Ze gebruiken het tijdens speciale ceremonies om hun tradities te vieren. Helaas werden deze mensen vroeger vaak slecht behandeld. Ze moesten hun land verlaten, en hun cultuur mocht soms niet eens meer bestaan. Maar dankzij hun doorzettingsvermogen leven hun tradities nog steeds. Sluit je ogen en voel hoe dit ritme kracht geeft."
Hangdrum (Zwitserland)
"De Hangdrum klinkt alsof je door een rustige droom zweeft. Het is een modern instrument, pas gemaakt in 2000, door twee Zwitserse uitvinders. Ze wilden een geluid maken dat rustgevend en magisch is, en dat is gelukt! De Hangdrum is een soort metalen schaal waar je met je handen op tikt. De klanken lijken een beetje op die van een harp of klokken. Veel mensen gebruiken het om te ontspannen of om te mediteren. Sluit je ogen en luister naar de zachte tonen die je bijna meevoeren naar een andere wereld."
Bullroarer (Aboriginals in Australië)
"De bullroarer maakt een vreemd, zoemend geluid dat over grote afstanden te horen is. Het is een heel oud instrument dat Aboriginals al duizenden jaren gebruiken. Het werkt als een stuk hout aan een touw dat je snel rondzwaait. Voor Aboriginals heeft het een speciale betekenis: het geluid is als een stem van de natuur of een verbinding met de voorouders. Maar het was ook handig! Ze gebruikten het vroeger om boodschappen te sturen over lange afstanden. Stel je voor dat je met dit geluid een hele groep mensen kunt waarschuwen of roepen."
De Yaybahar is een uniek instrument dat werd uitgevonden door Görkem Şen in 2009. Het geluid is totaal anders dan wat je gewend bent van traditionele instrumenten: het klinkt als iets uit de ruimte of uit sciencefictionfilms, met galactische "whooshes" en laserachtige tonen. Maar het bijzondere is dat het helemaal akoestisch is! Dit instrument gebruikt twee snaren, een lange hals en veren die verbonden zijn met membranen, waardoor de trillingen door het hele instrument reizen. Hierdoor ontstaat een rijk, echoënd geluid dat niet lijkt op iets anders.
Görkem Şen bouwde de Yaybahar volledig zelf, zonder vergelijkbare instrumenten als voorbeeld. Het instrument is zo groot dat het een hele kamer vult. Als je de snaren bespeelt of over de veren strijkt, krijg je geluiden die je diep kunt voelen, een soort mystieke ervaring. Şen omschrijft de Yaybahar als een "akoestische synthesizer," omdat het geluid zowel nieuw als organisch aanvoelt.
Kinderen kunnen dit instrument geweldig vinden, omdat het hen doet denken aan geluiden uit films of videogames. Şen hoopt dat het ooit net zo gewoon wordt als een viool of cello, maar voor nu is het vooral een uniek kunstwerk dat wordt gebruikt in concerten en geluidsinstallaties.
Wil je het horen? Bekijk een optreden van Şen hier of lees meer over dit fascinerende instrument hier
De Maasai, een semi-nomadisch volk in Kenia en Tanzania, hebben een rijke culturele traditie waarin muziek en dans centraal staan. Een van hun meest herkenbare en fascinerende rituelen is de Adumu, ook bekend als de Maasai springdans. Dit is een energieke dans waarin mannen in een cirkel staan en om de beurt proberen zo hoog mogelijk te springen. Hoe hoger iemand springt, hoe meer respect hij verdient van de gemeenschap.
De Adumu wordt vaak uitgevoerd tijdens de Eunoto-ceremonie, een overgangsritueel waarbij jonge krijgers (morans) volwassen worden verklaard. Het is een manier om kracht en uithoudingsvermogen te tonen, essentiële eigenschappen voor een Maasai-krijger. De sprongen worden begeleid door ritmische zang en gezang van de gemeenschap, wat de sfeer feestelijk en verbindend maakt.
Butoh-dans: De dans van duisternis
Butoh is een Japanse dansvorm die in de jaren 1950 werd ontwikkeld door Tatsumi Hijikata en Kazuo Ohno. Het wordt vaak omschreven als de "dans van duisternis" en kenmerkt zich door trage, gecontroleerde bewegingen, expressieve gezichtsuitdrukkingen en witte lichaamsverf. Butoh ontstond als een reactie op de schok van de Tweede Wereldoorlog en de toenemende invloed van westerse cultuur in Japan. Het combineert elementen van theater, Duitse expressionistische dans en traditionele Japanse stijlen, maar wijkt af van conventies door groteske, ongewone en vaak emotioneel intense optredens.
De performances in Butoh verkennen thema's zoals dood, wedergeboorte en innerlijke strijd, en dagen zowel dansers als het publiek uit om na te denken over wat dans en expressie kunnen zijn. Het werk van Kazuo Ohno, bijvoorbeeld zijn meesterwerk Admiring La Argentina, toont transformaties tussen mannelijk en vrouwelijk, met een focus op de menselijke kwetsbaarheid en kracht. Tatsumi Hijikata gebruikte daarentegen meer provocerende en donkere thema's in zijn stukken zoals Forbidden Colors.
Tegenwoordig inspireert Butoh wereldwijd kunstenaars en dansgezelschappen. Een bekende groep is Sankai Juku, die hun eigen interpretaties toevoegen aan de traditie. Evenementen zoals het Moving Bodies Butoh Festival en andere festivals zorgen ervoor dat deze kunstvorm blijft groeien en ontwikkelen
Insightful InkDance Teacher.
Waarom het bijzonder is voor leerlingen: Butoh laat zien dat kunst niet altijd mooi of traditioneel hoeft te zijn, maar ook ongemakkelijk en diepgaand kan zijn. Het is een geweldige manier om leerlingen kennis te laten maken met culturele diversiteit en ze uit te dagen hun begrip van dans en emotie te verruimen.
Wil je zelf Butoh zien? Bekijk optredens van Kazuo Ohno of het gezelschap Sankai Juku voor een introductie!
Balinese gamelan (Indonesië)
"De gamelan is een orkest van instrumenten zoals gongs en xylofoons, en de muziek klinkt heel magisch. Op Bali hoor je dit vaak bij tempels en dansvoorstellingen. Het symboliseert balans en rust. Maar ook op Bali hebben de mensen moeilijke tijden gekend, zoals kolonisatie. Toch is deze muziek een prachtig voorbeeld van hoe tradities bewaard blijven. Luister naar de ingewikkelde ritmes en ontdek een wereld van harmonie."
Argentijnse tango (Argentinië)
"De tango komt uit Argentinië en is een mix van dans en muziek vol passie. Het werd bedacht door immigranten in Buenos Aires, die hun gevoelens kwijt wilden in muziek. De tango groeide uit tot iets heel groots en werd beroemd over de hele wereld. Maar Argentinië heeft ook een moeilijke geschiedenis, zoals dictaturen waarin kunstenaars niet vrij waren. De tango bleef toch een manier om emoties te uiten. Luister goed naar het verhaal dat de muziek vertelt."